dinsdag 24 april 2012

Waarom kiwi’s eten zo moeilijk is.


Onderweg naar de controle van het ziekenhuis realiseerde ik me dat ik me de vorige keer zo voorgenomen had het advies om meer kiwi’s te gaan eten op te volgen. Zoals de titel van dit artikel al aangeeft zijn die kiwi’s niet heel actief mijn huis ingekomen.

Hoe ik me ook had voorgenomen meer fruit te eten,  überhaupt gezonder te eten, meer te gaan sporten en vaker op tijd te gaan slapen, al deze voornemens zijn nog verre van geïntegreerd in mijn dagelijks ritme. De wil is er wel, het besef dat het verstandig zou zijn ook, waarom gaat het desondanks zo moeilijk?

Een rondgang op internet en een blik op populaire literatuur leert dat ik niet de enige ben die hier wat moeite mee lijk te hebben. Het boek wat ik momenteel lees, uitstelgedrag van Piers Steel, geeft al wat helderheid. Uitstelgedrag lijkt hierbij niet het enige probleem. Regelmaat lijkt ook een grote rol te spelen. Op het moment dat iets vast onderdeel is van je leven is het makkelijker om het vol te houden. Klinkt logisch,  denk aan alle groepjes waar je lid van kan worden. Is hardlopen niet makkelijker vol te houden wanneer je met iemand anders of in een groepje loopt? Nadeel is dat ik niet zo’n kuddedier ben. Wanneer ik wel aan mijn gezondheid wil werken door te gaan hardlopen maar niet me wil aansluiten bij een groepje komt het op mijn innerlijke motivatie en discipline aan om het echt te gaan doen.

Dus om kiwi’s te gaan eten moet ik een aantal randvoorwaarden creëren. De eerste, zorgen dat er kiwi’s in huis zijn, is de makkelijkste. Vervolgens moet ik gaan kijken wat voor mij een goed moment is kiwi’s te eten (je hebt er immers ook wat hardware voor nodig).  Ook deze stap is nog te doen. Nu komt het erop aan. Niet alleen moet ik mijzelf ervan overtuigen dat kiwi’s een beter idee zijn dan chocolade op dat bewuste moment, ook moet ik zorgen dat ik het moment bewust beleef. Hierdoor kan ik niet vergeten de kiwi te eten. Als übernerd heb ik bedacht dat 11.11 voor mij een ideaal kiwimoment is. Mocht je geen tijdnerd zijn of op een ander moment jouw eigen kiwimoment willen creëren dan  is een kiwialarm op je telefoon wellicht ook een optie.

De twee uitdagingen die er zijn om een kiwimoment te creeren is door jezelf er ten eerste van te overtuigen dat je echt elke dag een kiwi wilt eten. Bedenk vervolgens een tijd/moment dat je de kiwi wilt eten, hou dat een paar weken hardnekkig vol en het kiwimoment zou een tweede natuur moeten worden.

Nog een puntje van waarschuwing. Voordat je nu denkt: ik ga niet alleen een kiwimoment creëren maar gelijk mijn slaapgedrag, eetgewoonten, alcoholconsumptie en rookverslaving te lijf: zo werkt het niet. Leo Babauta van http://zenhabits.net/about/ wijst er bij alle tips op dat het verstandig is één ding per keer aan te pakken. Zodra je dat onder de knie hebt, tijd voor de volgende.

Pak je agenda, plan een kiwimoment en laat het grote eten van de dagelijkse kiwi beginnen! 

dinsdag 17 april 2012

You are not so smart

Met je omgeving delen dat je een boek leest over uitstelgedrag levert een hoop reacties op. Van positieve 'dat heb jij toch niet nodig' tot opgeluchte 'heb jij ook last van uitstelgedrag'. Ook kreeg ik links naar websites, links naar filmpjes etc. Tijd verdrijven door vast te leggen dat je tijd verdrijft is blijkbaar een absolute hype. Zodra het boek uit is komt er een volledig artikel over uitstelgedrag. Tot die tijd dit fimpje, absoluut een aanrader.

http://www.youtube.com/watch?v=DJ2T4-rUUcs&context=C4560be8ADvjVQa1PpcFN0hlhJn26wd1FZzHdmwVO1bmZqFXqTxN0=

maandag 16 april 2012

Kiss for a cause

Elk jaar lanceert modeketen H&M een mini-collectie waarmee aandacht gevraagd wordt voor de bestrijding van aids. Dit jaar hebben ze een actie die dermate sympathiek is dat ik jullie oproep mee te doen.

Het idee is simpel, de actie is makkelijk en het is een inspirerende manier om mee te helpen om aids de wereld uit te helpen. Voor elke foto van een kus die op de website van Fashion Against Aids wordt gezet doneert H&M een dollar om aids te bestrijden. Wat moet je doen?

1. Maak een foto terwijl je iemand een zoen geeft. Maakt niet uit wie. Oma, partner, kind, bff, willekeurige voorbijganger, buurman. Of zoek in je archief naar een leuke foto.

2. Ga naar http://campaign.hm.com/faa2012/#!/addkiss/

3. Foto uploaden, klaar!



vrijdag 13 april 2012

Realistisch plannen

To-do lijstjes en boekjes kunnen een effectieve manier zijn om plannen te maken, de taken die je moet doen te ordenen en jezelf uit te dagen maximaal resultaat te halen. Door taken op te schrijven en te prioriteren krijg je overzicht en kun je ze tijdsgebonden maken. Mijn eigen to-do lijst eindigt meestal echter in deze chaos:




Ook merk ik dat de taak huishouden niet heel specifiek is. Gevolg daarvan is dat het voor mijn gevoel een stuk efficienter zou kunnen.
Om mijzelf verder te helpen ga ik dit weekend deze boeken lezen:


Volgende week artikelen over beide boeken. Morgen ga ik een cursus fraiming volgen, hierover verschijnt komende week ook een artikel. Heb jij goede ervaringen met het tegengaan van uitstelgedrag, het maken van goede to-do lijstjes of huishoudtaken? Maak gebruik van de comments.

dinsdag 10 april 2012

Maandelijkse uitdaging: vroeg opstaan


Derde paasdag; de dag dat je weer aan het werk gaat. Na een lang weekend met voor veel mensen meer eten en langer slapen dan normaal is het moeilijk deze ochtend weer in het normale ritme te komen. Voor mij ook aanleiding om te kijken of eerder opstaan tot betere resultaten zou leiden. Tijdens mijn middelbare schooljaren stond ik elke ochtend om kwart over zes op om tijdig op school te zijn. Als puber had ik blijkbaar geen problemen vroeg op te staan, waarom is het dan nu zo moeilijk geworden?

In The Hapiness Project  roemt auteur Gretchen Rubin de voordelen van vroeg opstaan. Ze ervaart minder stress, is aardiger voor man en kinderen en krijgt meer gedaan op een dag. Zou het echt zo goed werken? Speelt een gevoel van ochtend- of avondmens zijn ook nog een rol?

Oh She Glows, één van mijn favoriete blogs om veganistische recepten te vinden, schreef hier een artikel over.[1] In het artikel bespreekt ze het dilemma zowel graag laat naar bed te gaan als van ochtenden te houden. Voor mij een herkenbaar probleem. Na het lezen van het artikel “ 10 Benefits of Rising Early, and How to Do It” besloot ze de uitdaging toch aan te gaan. De 10 voordelen klinken dermate goed dat ik overtuigd ben mijn gewoonte rond middernacht of later te gaan slapen ga proberen te laten vallen. Hoewel de half vijf ’s ochtends wat overenthousiast klinkt ga ik wel proberen in plaats van acht uur naar zes uur ’s ochtends te gaan. Een paar praktische tips uit het artikel:

1. Begin met kleine stapjes. Zet je wakker een kwartier tot half uur eerder en hou dat een week vol. Zet de wekker daarna weer een kwartier tot half uur eerder tot je jouw ideale tijdstip bereikt hebt.

2. Eerder opstaan betekent uiteindelijk eerder naar bed. Klinkt logisch, wel belangrijk. Elke dag om half twaalf gaan slapen en om half vijf opstaan leidt niet tot de gewenste grotere productiviteit.

3. Zet een doel voor jezelf waarom je eerder op wil staan. Hierdoor wordt het ook makkelijker daadwerkelijk eerder op te staan. In het artikel wordt bijvoorbeeld genoemd dat door ’s ochtend een work-out in te plannen je de rest van de dag energieker begint en de kans groter is dat je het ’s ochtends doet dan na het werk wanneer andere zaken sneller tussendoor komen.

4. Tijd voor ontbijt. Door vroeg op te staan heb je de tijd goed en rustig te ontbijten.

5. Door ’s ochtends een flink aantal dingen van je to-do lijst af kan strepen heb je ’s avonds tijd voor je gezin, om te ontspannen  etc. Ook geeft het een goed gevoel de dag te beginnen wetende dat je al veel taken hebt afgewerkt.

De tips om daadwerkelijk op te staan gaan voor mij noodzakelijk zijn. Wat ik in ieder geval ga proberen:

1. De wekker niet meer op mijn nachtkastje zetten maar op een plek waardoor ik op moet staan om hem uit te zetten.

2. Zodra je dan uit bed bent om de wekker uit te zetten, niet meer teruggaan. Don’t rationalize staat in het artikel. Iets waar ik zelf veel last van heb, het ‘nog een kwartiertje’ gevoel. Blijf uit bed.

3. Verlaat de slaapkamer zo snel mogelijk. Door in een andere kamer te zijn heb je de verleiding van bovenstaande een stuk minder.

Los van deze tips heb ik bij Ikea een ouderwetse wekker gekocht. Hoe fijn de rustige opbouwende wekker van mijn telefoon ook is, een keiharde bliep die je zo snel mogelijk uit wil zetten werkt voor mij stukken beter.

Over een maand een nieuw artikel over opstaan en bijbehorende gewoonten. Dan kan ik een terugkoppeling geven in hoeverre het mij gelukt is vroeg op te staan en of ik het echt een meerwaarde vind. Gebruik de comments om te vertellen over jouw rituelen, wat voor jou wel en niet werkt of alles wat je verder over slapen en opstaan kwijt wilt.

De artikelen die hier genoemd worden:


zaterdag 7 april 2012

'Pink is the Navy Blue of India'



Een ieder die benieuwd is wie deze uitspraak deed of die benieuwd is waarom mensen in de ‘50’s  de switch gemaakt hebben om jongens in blauw en meisjes in roze te kleden  hoeft niet verder te zoeken.

Diana Vreeland, internationaal bekend styliste die onder andere de stijl van Jackie O bedacht, riep in 1962 “I ADORE that pink…it’s the navy blue of India.” Wat Vreeland hiermee bedoelde aan te geven is dat de waarden die we aan kleur toekennen maatschappelijk bepaald is. In het Westen associëren we roze met vrouwelijkheid en (kinderlijke) onschuld, terwijl blauw meer geassocieerd wordt met rust, serieusheid en betrouwbaarheid. Denk hierbij aan een zakenman in een roze pak en één in een donkerblauw pak en je hebt een idee. India daarentegen heeft hele andere associaties bij kleuren. Naast een algehele grotere voorkeur voor uitgesproken kleur is roze daar meer gemeengoed.

De uitspraak van Vreeland zegt meer over waardebepaling dan over kleding, toch is het interessant om verder te kijken naar kleuren en de associaties die we daarmee hebben. Dragen we in het Westen traditioneel zwart tijdens rouw, in India en de Chinese cultuur wordt wit gedragen. [1]
Hierbij nog de aantekening dat de witte olifant in werkelijkheid meer roze is dan wit.[2]

Terug naar roze. David Byrne heeft voor Cabinet een interessant artikel geschreven over de kleur roze en de associaties hiermee.[3] Naar aanleiding van het citaat van Vreeland is hij verder gaan uitzoeken welke associaties aan de kleur roze worden gegeven.

Één van de meest intrigerende dingen die hij vond is het zogenoemde ‘pink’effect. In de jaren ’60 van deed professor Schauss onderzoek naar de reacties van mensen op kleur. Hij ontdekte het effect van roze, meest specifiek de kleur P-618. Simpelweg kijken naar een kaart met de kleur P-618 leidt tot "a marked effect on lowering the heart rate, pulse and respiration as compared to other colors." Meer over kleuranalyses op http://issuu.com/eleanorbydesign/docs/essays_on_colour_analysis

Wil je meer weten over de toepassing van P-618 in gevangenissen? Lees dan het artikel van Byrne: http://www.cabinetmagazine.org/issues/11/pink.php

Voordat u nu naar een volgende belangrijke afspraak kleding in P-618 of een vergelijkbare roze kleur gaat dragen, of u plannen maakt de slaapkamer alsnog volledig roze te verven; een waarschuwing. Gevangenen die vijftien minuten werden blootgesteld aan P-618 werden minder agressief en rustiger. Wanneer gevangenen uren in een cel die volledig in P618 was gekleurd werden gestopt begonnen de ze de kleur met hun vingernagels van de muur te halen.

Alles met mate dus, in ieder geval genoeg kleine weetjes om het gesprek tijdens de Paasbrunch of andere sociale bijeenkomst naar uw hand te zetten.

  

Pasen mensen. Tijd om dromen waar te maken, nieuwe dromen te realiseren of slaaptekort weg te werken. Gebruik je Pasen om alle blogs bij te lezen en ben je bedwelmd door alle foto's van kuikens, chocolade, konijnen en lilageel vrees niet. Hierbij een foto van de immer stijlvolle Audrey Hepburn om iedereen eraan te helpen herinneren dat ook een Paasontbijt geen excuus is je als een slons te kleden. Maak van elke dag het beste kan, doe het als het even kan in stijl.

vrijdag 6 april 2012

Waarom ThenavyblueofIndiaispink?



Waarom zou je anno 2012 nog een blog beginnen? Is bloggen niet allang ingehaald door pinterest of in ieder geval tumblr? Zijn er al niet genoeg personen die het gegeven dat ze ademhalen reden genoeg vinden om een blog te vullen? Waarom zou je die beperkte vrije tijd die je hebt[1] besteden aan blogs? Kun je niet beter een goed boek gaan lezen, of een cursus gaan volgen zodat je op niveau de kunst van nailart in de vingers krijgt?[2]

Voordeel van het hebben van vrije tijd is dat het tijd is die je kunt invullen zoals jij dat wilt. Sommige vrijetijdsbestedingen zijn wat lastiger elk moment te realiseren, zoals bijvoorbeeld groepssport (dit is één van de zeldzame keren dat het woord sport genoemd wordt op dit blog, koester het). Wat het lezen van een blog heeft voorstaan op groepssport is dat het weinig tijd kost. Je hoeft niet te douchen of bepaalde kledingstukken te dragen. Je kunt dit blog elke dag aanklikken op bijvoorbeeld 7.34 als onderdeel van je ochtendritueel, maar ook om 22.56 voordat je gaat slapen. Of op welk willekeurig tijdstip dan ook.

Dit blog is geschreven uit mijn persoonlijke fascinatie met mensen en rare feiten. In de volgende blogpost een uitleg van de titel van dit blog met een uitstapje waarom tot de jaren ’50 van de twintigste eeuw jongens traditioneel roze droegen en meisjes blauw. Ben je iemand die ook blij wordt van dit soort waarschijnlijk niet levensreddende maar wel vermakelijke informatie? Wil je weten wat cavia’s en mensen als enigste twee diersoorten op deze planeet met elkaar in gemeen hebben? Dan zit je hier goed. Als je daarnaast ook graag dingen positief bekijkt en wat willekeurige foto’s en quotes daarbij kunt verdragen komt het helemaal goed met jou en mij.

Wat je hier kunt verwachten is  dagelijkse voeding. Deze voeding kan variëren van hele artikelen tot slechts een paar foto’s. Doel van de dagelijkse berichten is enerzijds vastleggen wat mij fascineert en inspireert en anderzijds dit enthousiasme overbrengen op de mensen die deze blog gaan volgen.

Nog een laatste controle zodat je zeker weet dat je op de goede plek bent. Wanneer je net als ik bovenstaande gegeven dat we met elkaar minder vrije tijd hebben liever op deze manier bekijkt http://pretwerk.nl/topnieuws/nederlanders_hebben_relatief_veel_vrije_tijd/7656 dan zit je hier goed.

Laat weten wat je er van vindt, dat kun je onder elk stuk dat geplaatst wordt doen. Wil je heel veel kwijt of iets persoonlijks dan kun je me ook altijd een e-mail sturen.